τηλεφωνητής

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	τηλεφωνητής	τηλεφωνητές
γενική	τηλεφωνητή	τηλεφωνητών
αιτιατική	τηλεφωνητή	τηλεφωνητές
κλητική	τηλεφωνητή	τηλεφωνητές

Ετυμολογία

τηλεφωνητής < τηλεφωνώ + -τής (μεταφραστικό δάνειο από την γαλλική téléphoniste < telephone < αρχαία ελληνική τῆλε + φωνή

Ουσιαστικό

τηλεφωνητής αρσενικό

1. (επαγγελματίας) διεκπεραιωτής τηλεφωνικών συνδιαλέξεων

   θηλυκό: τηλεφωνήτρια

2. συσκευή, μηχάνημα ή υπηρεσία που καταγράφει τηλεφωνικές κλήσεις ή μεταδίδει μέσω τηλεφώνου πληροφορίες

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τη λέξη: τηλέφωνο

Μεταφράσεις

    τηλεφωνητής

αγγλικά : telephonist (en)(1), operator (en)(1) γαλλικά : téléphoniste (fr)(1)