ἀγχιτελής

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἀγχιτελής	τὸ	ἀγχιτελές
γενική	τοῦ/τῆς	ἀγχιτελοῦς	τοῦ	ἀγχιτελοῦς
δοτική	τῷ/τῇ	ἀγχιτελεῖ	τῷ	ἀγχιτελεῖ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἀγχιτελῆ	τὸ	ἀγχιτελές
κλητική ὦ!		ἀγχιτελές		ἀγχιτελές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἀγχιτελεῖς	τὰ	ἀγχιτελῆ
γενική	τῶν	ἀγχιτελῶν	τῶν	ἀγχιτελῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἀγχιτελέσῐ(ν)	τοῖς	ἀγχιτελέσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἀγχιτελεῖς	τὰ	ἀγχιτελῆ
κλητική ὦ!		ἀγχιτελεῖς		ἀγχιτελῆ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀγχιτελεῖ	τὼ	ἀγχιτελεῖ
γεν-δοτ	τοῖν	ἀγχιτελοῖν	τοῖν	ἀγχιτελοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἀγχιτελής (ελληνιστική κοινή) < ἄγχι + -τελής

Επίθετο

ἀγχιτελής, -ής, -ές (ελληνιστική κοινή)

• (αστρονομία) (για τη σελήνη) που βρίσκεται σε χάση

  ※  5ος κε αιώνας ⌘ Νόννος ο Πανοπολίτης, Διονυσιακά, 40.314, @scaife.perseus

  ἀγχιτελὴς λείπουσα μιῇ γλωχῖνι σελήνη.

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ἄγχι και τέλος

Πηγές

• ἀγχιτελής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.