ἀπηλεγής

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἀπηλεγής	τὸ	ἀπηλεγές
γενική	τοῦ/τῆς	ἀπηλεγοῦς	τοῦ	ἀπηλεγοῦς
δοτική	τῷ/τῇ	ἀπηλεγεῖ	τῷ	ἀπηλεγεῖ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἀπηλεγῆ	τὸ	ἀπηλεγές
κλητική ὦ!		ἀπηλεγές		ἀπηλεγές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἀπηλεγεῖς	τὰ	ἀπηλεγῆ
γενική	τῶν	ἀπηλεγῶν	τῶν	ἀπηλεγῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἀπηλεγέσῐ(ν)	τοῖς	ἀπηλεγέσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἀπηλεγεῖς	τὰ	ἀπηλεγῆ
κλητική ὦ!		ἀπηλεγεῖς		ἀπηλεγῆ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀπηλεγεῖ	τὼ	ἀπηλεγεῖ
γεν-δοτ	τοῖν	ἀπηλεγοῖν	τοῖν	ἀπηλεγοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἀπηλεγής < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

ἀπηλεγής, -ής, -ές

• (ελληνιστική κοινή) βλοσυρός, σκληρός, ανηλεής

Συγγενικά

• ἀπηλεγέω
• ἀπηλεγέως (επίρρημα)
• → και δείτε τη λέξη ἀλέγω

Πηγές

• ἀπηλεγής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.