ἄκικυς

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
	ἀκῑκυ-
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἄκικυς	τὸ	ἄκικυ
γενική	τοῦ/τῆς	ἀκίκυος	τοῦ	ἀκίκυος
δοτική	τῷ/τῇ	ἀκίκυϊ	τῷ	ἀκίκυϊ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἄκικυν	τὸ	ἄκικυ
κλητική ὦ!		ἄκικυ		ἄκικυ
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἀκίκυες	τὰ	ἀκίκυᾰ
γενική	τῶν	ἀκικύων	τῶν	ἀκικύων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἄκικυσῐ (ν)	τοῖς	ἄκικυσι (ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἀκίκῡς	τὰ	ἀκίκυα
κλητική ὦ!		ἀκίκυες		ἀκίκυα
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀκίκυε	τὼ	ἀκίκυε
γεν-δοτ	τοῖν	ἀκικύοιν	τοῖν	ἀκικύοιν
Απαντά στο αρσενικό και θηλυκό.
3η κλίση, Κατηγορία 'εὔβοτρυς' όπως «εὔβοτρυς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία [επεξεργασία]

ἄκικυς < ἄ- στερητικό + κίκυς ή ορθότερα κῖκυς (δύναμη)^[1]^[2])

Επίθετο[επεξεργασία]

ἄκικυς, -υς, -υ

ανίσχυρος, ασθενής, αδύναμος
※ 8ος αιώνας ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 21 (φ. Τόξου θέσις.), στίχ. 131
ὢ πόποι, ἦ καὶ ἔπειτα κακός τ᾽ ἔσομαι καὶ ἄκικυς,
Αίσχος, για πάντα αδύναμος κι ανίκανος θα μείνω!

Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

※ 8ος αιώνας ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 9 (ι. Ἀλκίνου ἀπόλογοι: Τὰ περὶ Κίκονας, Λωτοφάγους καὶ Κύκλωπας.), στίχ. 515 (στίχοι 515-516)
νῦν δέ μ᾽ ἐὼν ὀλίγος τε καὶ οὐτιδανὸς καὶ ἄκικυς | ὀφθαλμοῦ ἀλάωσεν, ἐπεί μ᾽ ἐδαμάσσατο οἴνῳ.
μα τώρα κάποιος αχαμνός, ασήμαντος και λίγος, | μου χάλασε το μάτι, αφού πρώτα με νάρκωσε με το κρασί του.

Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

※ 5ος πκε αιώνας ⌘ Ἱπποκράτης, Περὶ νούσων [νόσων], (De morbis i-iii), 4.43, p.566 @scaife.perseus
καὶ εἰ μέν τι ἔφαγεν· εἰ δὲ μὴ, κενωθεὶς ἄκικύς τε ἦν, οὐδ’ ἂν δύναιτο παχυνθῆναι, εἰ ἡ ἰκμὰς τῇ ὑστεραίῃ ἔξω χωρέοι· οὐ γὰρ περιλιμπάνεται ἐν τῷ σώματι ἀρκέουσα.

Αναφορές[επεξεργασία]

↑ s.v.- κῖκυς σελ. 697 - Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.
↑ Hofmann, J. B. Ἐτυμολογικόν Λεξικόν τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς. Μτφρ: Αντώνιος Δ. Παπανικολάου. Αθήνα: 1974. (Γερμανικά: Etymologisches Wörterbuch des Griechischen. Munich: R. Oldenbourg, 1949.)

Πηγές[επεξεργασία]

ἄκικυς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
ἄκικυς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
Συνήθως αρσενικό ή θηλικό. Ως τριγενές, σημειώνεται στο DGE.

[1] s.v.- κῖκυς σελ. 697 - Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.

[2] Hofmann, J. B. Ἐτυμολογικόν Λεξικόν τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς. Μτφρ: Αντώνιος Δ. Παπανικολάου. Αθήνα: 1974. (Γερμανικά: Etymologisches Wörterbuch des Griechischen. Munich: R. Oldenbourg, 1949.)

[1]

[2]

ἄκικυς

Πίνακας περιεχομένων

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Επίθετο[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

ἄκικυς

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Επίθετο[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

Αναζήτηση