ἄπλυτος

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Δείτε επίσης: άπλυτος

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική / ἄπλυτος τὸ ἄπλυτον
      γενική τοῦ/τῆς ἀπλύτου τοῦ ἀπλύτου
      δοτική τῷ/τῇ ἀπλύτ τῷ ἀπλύτ
    αιτιατική τὸν/τὴν ἄπλυτον τὸ ἄπλυτον
     κλητική ! ἄπλυτε ἄπλυτον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ ἄπλυτοι τὰ ἄπλυτ
      γενική τῶν ἀπλύτων τῶν ἀπλύτων
      δοτική τοῖς/ταῖς ἀπλύτοις τοῖς ἀπλύτοις
    αιτιατική τοὺς/τὰς ἀπλύτους τὰ ἄπλυτ
     κλητική ! ἄπλυτοι ἄπλυτ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ἀπλύτω τὼ ἀπλύτω
      γεν-δοτ τοῖν ἀπλύτοιν τοῖν ἀπλύτοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία [επεξεργασία]

ἄπλυτος ήδη τον 7ο αιώνα πκε στον Σημωνίδη τον Αμοργίνο < ἄ- + -πλυτος[1]

Επίθετο[επεξεργασία]

ἄπλυτος, -ος, -ον

  • ακάθαρτος, βρόμικος
    ※  7ος↑ αιώνας Σημωνίδης ο Αμοργίνος, Απόσπασμα 7 West, 7.5-7.6
    αὐτὴ δ᾽ ἄλουτος ἀπλύτοις ἐν εἵμασιν
    ἐν κοπρίηισιν ἡμένη πιαίνεται.
    κι άλουτη η ίδια μ᾽ άπλυτα φορέματα
    κάθεται και παχαίνει στην ακαθαρσιά.
    Μετάφραση: Σίμος Μενάρδος @greek-language.gr
    ※  5ος/4ος↑ αιώνας Ἀριστοφάνης, Σφῆκες, στίχ. 1035 (1034-1035)
    φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίας, | φώκης δ᾽ ὀσμήν, Λαμίας δ᾽ ὄρχεις ἀπλύτους, πρωκτὸν δὲ καμήλου.
    που η φωνή του φωνή ρεματιάς ξεριζώτρας, | που φώκιας είχε βρόμα, καμήλας φριχτό πισινό, κι άπλυτα είχε αχαμνά σαν της Λάμιας.
    Μετάφραση (1967): Θρασύβουλος Σταύρου, Αθήνα: Τυποβιβλιοτεχνική @greek‑language.gr
    ※  2ος↓ αιώνας Επιστολή Βαρνάβα, (ψευδεπίγραφη), 7.4, @catholiclibrary.org
    τί οὖν λέγει ἐν τῷ προφήτῃ; Καὶ φαγέτωσαν ἐκ τοῦ τράγου τοῦ προσφερομένου τῇ νηστείᾳ ὑπὲρ πασῶν τῶν ἁμαρτιῶν. προσέχετε ἀκριβῶς· Καὶ φαγέτωσαν οἱ ἱερεῖς μόνοι πάντες τὸ ἔντερον ἄπλυτον μετὰ ὄξους.

Παράγωγα[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. s.v. άπλυτος - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. 

Πηγές[επεξεργασία]