ἐρύκω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἐρύκω < → λείπει η ετυμολογία

Ρήμα

ἐρύκω

1. αναχαιτίζω, συγκρατώ, κρατώ τον έλεγχο, περιορίζω, εμποδίζω

   ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 9 (ι. Ἀλκίνου ἀπόλογοι: Τὰ περὶ Κίκονας, Λωτοφάγους καὶ Κύκλωπας.), στίχ. 302

   ἕτερος δέ με θυμὸς ἔρυκεν.

   δεύτερη όμως σκέψη με συγκράτησε.

   Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Μαρωνίτης @greek-language.gr

2. φιλοξενώ
3. κρατώ με τη βία, τον εμποδίζω να φύγει
4. απομακρύνω, αποκρούω
5. κρατώ χωριστά, ξεχωρίζω
6. (για στρατό) επιστρατεύω, συγκεντρώνω
7. (για εχθρό) ανακόπτω τον δρόμο
8. (για άλογα) χαλιναγωγώ, δένω
9. (στην παθητική φωνή) συγκρατούμαι, τίθεμαι υπό κράτηση, περιορίζομαι, είμαι ασφαλής

   ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 4 (δ. Τὰ ἐν Λακεδαίμονι.), στίχ. 373 (στίχοι 373-374)

   ὡς δὴ δήθ᾽ ἐνὶ νήσῳ ἐρύκεαι, οὐδέ τι τέκμωρ | εὑρέμεναι δύνασαι, μινύθει δέ τοι ἦτορ ἑταίρων.

   Αφού τόσο καιρό εμποδίζεσαι, | και δεν μπορείς να βρεις κάποια σωτήρια λύση, τώρα που πια εξαντλήθηκε κι η αντοχή των φίλων σου.

   Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Μαρωνίτης @greek-language.gr

10. (στην παθητική φωνή) εμποδίζομαι, μένω πίσω, δεν προχωρώ

Σύνθετα

• ἀνταπερύκω
• ἀπερύκω
• διερύκω
• ἐξερύκω
• κατερύκω

Συγγενικά

• ἀπερυκάνω
• ἐρυκτῆρες
• κατερυκάνω
• κατερυκτικός

Άλλες μορφές

• ἐρυκάνω
• ἐρυκανάω

Συνώνυμα

• ἐμποδίζω
• κωλύω
• ἔργω

Εκφράσεις

• (για νεκρό) γῆ ἐρύκει: η γη περιορίζει, κατέχει, κρατά γερά
• ἀνέδην χῶρος ἐρύκεται: ο τόπος φυλάσσεται πλημμελώς, δηλ. είναι ανοικτός σε όλους ή η πρόσβαση στο χώρο είναι ελεύθερη

Πηγές

• ἐρύκω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐρύκω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.