τόπος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	τόπος	τόποι
γενική	τόπου	τόπων
αιτιατική	τόπο	τόπους
κλητική	τόπε	τόποι

Ετυμολογία

τόπος < αρχαία ελληνική τόπος (< ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *top- (κείμαι) ή *tekʷ-)

Ουσιαστικό

τόπος αρσενικό

1. μέρος, χώρος
2. (μαθηματικά) σύνολο σημείων του επιπέδου ή του χώρου με μια κοινή ιδιότητα

Εκφράσεις

• έμεινα στον τόπο → βλέπε έκφραση: τα κακάρωσα
• κοινός τόπος: κάτι που όλοι παραδέχονται ή επαναλαμβάνουν - κοινοτοπία

Μεταφράσεις

    τόπος

αγγλικά : place (en), locus (en), topos (en) γαλλικά : place (fr) γερμανικά : Ort (de)

ρωσικά : место (ru) (mésto)