ἰθύβιος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἰθύβιος	τὸ	ἰθύβιον
γενική	τοῦ/τῆς	ἰθυβίου	τοῦ	ἰθυβίου
δοτική	τῷ/τῇ	ἰθυβίῳ	τῷ	ἰθυβίῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἰθύβιον	τὸ	ἰθύβιον
κλητική ὦ!		ἰθύβιε		ἰθύβιον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἰθύβιοι	τὰ	ἰθύβιᾰ
γενική	τῶν	ἰθυβίων	τῶν	ἰθυβίων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἰθυβίοις	τοῖς	ἰθυβίοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἰθυβίους	τὰ	ἰθύβιᾰ
κλητική ὦ!		ἰθύβιοι		ἰθύβιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἰθυβίω	τὼ	ἰθυβίω
γεν-δοτ	τοῖν	ἰθυβίοιν	τοῖν	ἰθυβίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἰθύβιος < (ἰθύς) ἰθύ- + -βιος (< βίος)

Επίθετο

ἰθύβιος, -ος, -ον

• (σπάνιο) (σε επιγραφή) ευθύς, τίμιος

Άλλες γραφές

• εἰθύβιος

  ※  2ος/3ος κε αιώνας, Επιγραφή από την Μεγαλόπολη Αρκαδίας. IG V,2 474. στίχος 5 (στίχοι 1-7) @epigraphy.packhum.org

  [ἐνθά]δε Θε<ι>αγέν[ους ⏑⏑–]
  [⏑⏑–]θα τέτυκτο
  [–⏑⏑]ον μερόπεσσιν [⏑–⏑⏑]
  [–⏑⏑] τῶν γε vac.
  [–⏑⏑] εἰθυβίοισιν εΙ
  [–⏑⏑]ου ναέτησι θ[–]
  [⏑⏑– πα]ραδείσου vac.

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ἰθύς και βίος

Πηγές

• ἰθύβιος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.