ἴφθιμος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό & θηλυκό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἴφθιμος	ἡ	ἰφθίμη	τὸ	ἴφθιμον
γενική	τοῦ/τῆς	ἰφθίμου	τῆς	ἰφθίμης	τοῦ	ἰφθίμου
δοτική	τῷ/τῇ	ἰφθίμῳ	τῇ	ἰφθίμῃ	τῷ	ἰφθίμῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἴφθιμον	τὴν	ἰφθίμην	τὸ	ἴφθιμον
κλητική ὦ!		ἴφθιμε		ἰφθίμη		ἴφθιμον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἴφθιμοι	αἱ	ἴφθιμαι	τὰ	ἴφθιμᾰ
γενική	τῶν	ἰφθίμων	τῶν	ἰφθίμων	τῶν	ἰφθίμων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἰφθίμοις	ταῖς	ἰφθίμαις	τοῖς	ἰφθίμοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἰφθίμους	τὰς	ἰφθίμᾱς	τὰ	ἴφθιμᾰ
κλητική ὦ!		ἴφθιμοι		ἴφθιμαι		ἴφθιμᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἰφθίμω	τὼ	ἰφθίμᾱ	τὼ	ἰφθίμω
γεν-δοτ	τοῖν	ἰφθίμοιν	τοῖν	ἰφθίμαιν	τοῖν	ἰφθίμοιν
Ο τύπος του θηλυκού σε -ος, περισσότερο συνηθισμένος.
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'φρόνιμος' όπως «φρόνιμος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἴφθιμος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

ἴφθιμος, -η/-ος, -ον

1. δυνατός, ρωμαλέος

   ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 23 (ψ. Ὀδυσσέως ὑπὸ Πηνελόπης ἀναγνωρισμός.), στίχ. 313 (312-313)

   ἠδ᾽ ὅσα Κύκλωψ ἔρξε, καὶ ὡς ἀπετίσατο ποινὴν | ἰφθίμων ἑτάρων, οὓς ἤσθιεν οὐδ᾽ ἐλέαιρεν·

   όσα του κόστισε ο Κύκλωπας, ότι τον εκδικήθηκε | για τους γενναίους συντρόφους που αλύπητα τους έφαγε,

   Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

   ※  7ος↑ αιώνας ⌘ Ἡσίοδος, Θεογονία, 455 (455-456)

   ἴφθιμόν τ᾽ Ἀίδην, ὃς ὑπὸ χθονὶ δώματα ναίει | νηλεὲς ἦτορ ἔχων,

   το δυνατό τον Άδη, που κατοικεί παλάτια κάτω από τη γη | κι έχει καρδιά ανήλεη,

   Μετάφραση (2001): Σταύρος Γκιργκένης, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr

   ※  7ος↑ αιώνας ⌘ Ἡσίοδος, Θεογονία, 987 (986-987)

   αὐτάρ τοι Κεφάλῳ φιτύσατο φαίδιμον υἱόν, | ἴφθιμον Φαέθοντα, θεοῖς ἐπιείκελον ἄνδρα·

   Στον Κέφαλο γέννησε γιο λαμπρό, | το δυνατό Φαέθοντα, άντρα που έμοιαζε με τους θεούς.

   Μετάφραση (2001): Σταύρος Γκιργκένης, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr

2. (για γυναίκες) εύρωστη, ευπρεπής, αρχοντική, επιβλητική

   ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 5 (Ε. Διομήδους ἀριστεία.), στίχ. 415 (412-415)

   μὴ δὴν Αἰγιάλεια, περίφρων Ἀδρηστίνη, | ἐξ ὕπνου γοόωσα φίλους οἰκῆας ἐγείρῃ, | κουρίδιον ποθέουσα πόσιν, τὸν ἄριστον Ἀχαιῶν, | ἰφθίμη ἄλοχος Διομήδεος ἱπποδάμοιο.»

   μην η Αιγιάλεια ποτέ, η φρόνιμη Αδρηστίνη, | ξυπνήσει τους ανθρώπους της θρηνώντας που της λείπει | ο νυμφευτός της σύντροφος των Αχαιών ο πρώτος, | του ιπποδάμου η θαυμαστή γυνή, του Διομήδη».

   Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

   ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 15 (ο. Τηλεμάχου ἐπάνοδος.), στίχ. 364 (363-364)

   οὕνεκά μ᾽ αὐτὴ θρέψεν ἅμα Κτιμένῃ τανυπέπλῳ, | θυγατέρ᾽ ἰφθίμῃ, τὴν ὁπλοτάτην τέκε παίδων·

   Αυτή μ᾽ ανάθρεψε στο πλάι της μακρόπεπλης Κτιμένης, | όμορφης θυγατέρας που τη γέννησε στερνή από τα άλλα της κορίτσια.

   Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

Πηγές

• ἴφθιμος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἴφθιμος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.