Ῥωμύλος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ῥωμύλος	οἱ	Ῥωμύλοι
γενική	τοῦ	Ῥωμύλου	τῶν	Ῥωμύλων
δοτική	τῷ	Ῥωμύλῳ	τοῖς	Ῥωμύλοις
αιτιατική	τὸν	Ῥωμύλον	τοὺς	Ῥωμύλους
κλητική ὦ!		Ῥωμύλε		Ῥωμύλοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ῥωμύλω
γεν-δοτ	τοῖν		Ῥωμύλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ῥωμύλος (ελληνιστική κοινή) < (άμεσο δάνειο) λατινική Romulus

Κύριο όνομα

Ῥωμύλος αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) ανδρικό όνομα, ο Ρωμύλος (ρωμαϊκή μυθολογία)

  ※  ⌘ Λεξικό Σούδα, 4, γράμμα Ρ, 250 @scaife.perseus [γραφή με μηνοειδές σίγμα]

  Ῥῶμοϲ καὶ Ῥωμύλοϲ: ὀνόματα κύρια.

  ibid 4, II, 49 @scaife.perseus

  49 Παλλάντιον· ὁ Ῥωμύλοϲ μετὰ τὸ καταϲτῆϲαι τὰ πολιτικὰ ἀνενέωϲε καὶ τὸ καλούμενον ἀπὸ Πάλλαντοϲ Παλλάντιον, τὸν βαϲιλικὸν οἶκον.

• τίτλος έργου του ⌘ Πλουτάρχου στο έργο Βίοι Παράλληλοι,

  Ῥωμύλος @archive (Έκδοση: Cambridge, Mass.: Harvard University Press; London, W. Heinemann. Μετάφραση αγγλικά: Perrin, Bernadotte)

Δείτε επίσης

• Ῥέμος, Ῥῶμος (αδελφός του Ρωμύλου)

• Ρωμύλος και Ρώμος στη Βικιπαίδεια 

Πηγές

• Ῥωμύλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• Ῥωμύλος@scaife.perseus