Enkel

Γερμανικά (de)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	der	Enkel	die	Enkel
γενική	des	Enkels	der	Enkel
δοτική	dem	Enkel	den	Enkeln
αιτιατική	den	Enkel	die	Enkel

Ετυμολογία

Enkel < (κληρονομημένο) μέση άνω γερμανική eninkel / enenkel / eninklin < παλαιά άνω γερμανική eniklin < υποκοριστικό του ano, σύγχρονο Ahn (πρόγονος)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈɛŋkl̩/

 

Ουσιαστικό

Enkel ^(de) αρσενικό (θηλυκό : Enkelin)

1. (οικογένεια) ο εγγονός

   Sein Enkel ist ein erfolgreicher Sänger.

   Ο εγγονός του είναι πετυχημένος τραγουδιστής.

   ≈ συνώνυμα: Enkelsohn

2. (είτε αρσενικό, είτε θηλυκό) το εγγόνι,

   Sie hat allen ihren Enkeln Geschenke mitgebracht.

   Έφερε μαζί της δώρα για όλα τα εγγόνια της.

   ≈ συνώνυμα: Enkelkind

3. (συνήθως στον πληθυντικό) οι απόγονοι

   ≈ συνώνυμα: Nachkomme

Παράγωγες λέξεις

• Urenkel