casus

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

casus < cado < πρωτοϊταλική *kadō < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *ḱad- (πέφτω)

Μετοχή

cāsus, -a, -um

• μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος cado

Κλίση

	ενικός			πληθυντικός
	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο
ονομαστική	casus	casa	casum	casī	casae	casa
γενική	casī	casae	casī	casōrum	casārum	casōrum
δοτική	casō	casae	casō	casīs	casīs	casīs
αιτιατική	casum	casam	casum	casōs	casās	casa
κλητική	case	casa	casum	casī	casae	casa
αφαιρετική	casō	casā	casō	casīs	casīs	casīs
(Επίθετα) (Μετοχές) (Αντωνυμίες) (Γερουνδιακά)

Ουσιαστικό

casus, -us

1. πτώση
2. κατάπτωση
3. σφάλμα
4. σύμπτωμα, (τυχαίο) συμβάν
5. ευκαιρία
6. συμφορά
7. (γραμματική) πτώση

Απόγονοι

casus (λατινικά)

→ ιταλικά: caso

↷ νέα ελληνικά: κάζο

Κλίση

αριθμός	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	casus	casūs
γενική	casūs	casuum
δοτική	casuī	casibus
αιτιατική	casum	casūs
κλητική	casus	casūs
αφαιρετική	casū	casibus
(δ' κλίση)

Πηγές

• «casus» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.