genus

Αγγλικά (en)

ενικός	πληθυντικός
genus	genera / genuses

Ουσιαστικό

genus ^(en)

• το γένος

---

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

genus < λατινικά gi-gn-o < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *ǵénhos (γένος), συγγενές με το (αρχαία ελληνική) γένος καθώς και τη जनस् (jánas, γένος).

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈɡe.nus/

Ουσιαστικό

genus ^(la) ουδέτερο (γενική: generis) (3ης κλίσης)

1. γένος

   genus humanum (το ανθρώπινο γένος)

2. φύλο

   genus virile (το αρσενικό γένος)

3. γενιά

   genus Ciceronis (η γενιά του Κικέρωνα)

4. έθνος

   genus Graecorum (το έθνος των Ελλήνων)

5. είδος

   genus belli (το είδος του πολέμου)

Κλίση

αριθμός	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	genus	generă
γενική	generis	generum
δοτική	generī	generĭbus
αιτιατική	genus	generă
κλητική	genus	generă
αφαιρετική	genere	generĭbus
(γ' κλίση)

Εκφράσεις

1. genus duco ab aliquo (κατάγομαι από κάποιον)
2. sui generis (του εαυτού γένους, ιδιότυπος, ιδιόρρυθμος)

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

genus ουδέτερο (4ης κλίσης)

• γενική ενικού του genu

Πηγές

• genus - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.