παρακεντές

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	παρακεντές	οι	παρακεντέδες
γενική	του	παρακεντέ	των	παρακεντέδων
αιτιατική	τον	παρακεντέ	τους	παρακεντέδες
κλητική		παρακεντέ		παρακεντέδες
Κατηγορία όπως «καφές» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παρακεντές < (άμεσο δάνειο) οθωμανική τουρκική پراكنده‎ (διασκορπισμένος) (τουρκική perakende με παρα- παρετυμολογικά < περσική پراگنده (parâgande)

Προφορά

ΔΦΑ : /pa.ɾa.denˈdes/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐ρα‐κε‐ντές

Ουσιαστικό

παρακεντές αρσενικό

1. (μειωτικό) κάποιος που δεν ζει με δικά του μέσα, αλλά παρασιτικά, σε βάρος άλλων

   ≈ συνώνυμα: μηδαμινός, ουτιδανός, τιποτένιος

2. (λαϊκότροπο, παρωχημένο) βοηθητικός έκτακτος εργάτης σε ξένα χωράφια

Συγγενικά

• παρακεντέδικος
• Παρακεντές (επώνυμο)

Μεταφράσεις

    παρακεντές