κατατόπι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κατατόπι	τα	κατατόπια
γενική	του	κατατοπιού	των	κατατοπιών
αιτιατική	το	κατατόπι	τα	κατατόπια
κλητική		κατατόπι		κατατόπια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατατόπι < μεσαιωνική ελληνική κατατόπι < έκφραση κατά τόπον

Ουσιαστικό

κατατόπι ουδέτερο

• (λαϊκότροπο) (συνήθως στον πληθυντικό: κατατόπια) τοποθεσία (συχνά σε σχέση με γνώση τοπογραφίας περιοχής)

  ※  Η Αλέβ έδειχνε να γνωρίζει τα κατατόπια του σπιτιού. (Γιάννης Ξανθούλης (2008) Κωνσταντινούπολη των ασεβών μου φόβων [μυθιστόρημα])

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις κατατοπίζω, κατά και τόπος

Εκφράσεις

• δείχνω (σε κάποιον)/μαθαίνω τα κατατόπια: (μεταφορικά) εξοικειώνω/εξοικειώνομαι με ένα νέο περιβάλλον, εργασία κλπ.

Μεταφράσεις

    κατατόπι

γαλλικά : coins (fr), alentours (fr)