βιβλίον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	βιβλίον	τὰ	βιβλίᾰ
γενική	τοῦ	βιβλίου	τῶν	βιβλίων
δοτική	τῷ	βιβλίῳ	τοῖς	βιβλίοις
αιτιατική	τὸ	βιβλίον	τὰ	βιβλίᾰ
κλητική ὦ!		βιβλίον		βιβλίᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		βιβλίω
γεν-δοτ	τοῖν		βιβλίοιν
2η κλίση, ομάδα 'τέκνον', Κατηγορία όπως «τέκνον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βιβλίον < βίβλ(ος) + υποκοριστικό επίθημα -ίον < βύβλος < Βύβλος (πόλη της Φοινίκης, από όπου εισαγόταν κατεργασμένος πάπυρος) < χαναανικό G-B-L (Gubla), συγγενές με το εβραϊκό גבל (Gebal) και το αραβικό جبيل (λιβανοαραβικό Jbeil)

Ουσιαστικό

βιβλίον ουδέτερο (& βυβλίον)

1. μικρό βιβλίο
2. επιστολή
3. κύλινδρος

Πηγές

• «βιβλίον» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «βιβλίον» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.