δυσείματος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	δυσείματος	τὸ	δυσείματον
γενική	τοῦ/τῆς	δυσειμάτου	τοῦ	δυσειμάτου
δοτική	τῷ/τῇ	δυσειμάτῳ	τῷ	δυσειμάτῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	δυσείματον	τὸ	δυσείματον
κλητική ὦ!		δυσείματε		δυσείματον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	δυσείματοι	τὰ	δυσείματᾰ
γενική	τῶν	δυσειμάτων	τῶν	δυσειμάτων
δοτική	τοῖς/ταῖς	δυσειμάτοις	τοῖς	δυσειμάτοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	δυσειμάτους	τὰ	δυσείματᾰ
κλητική ὦ!		δυσείματοι		δυσείματᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	δυσειμάτω	τὼ	δυσειμάτω
γεν-δοτ	τοῖν	δυσειμάτοιν	τοῖν	δυσειμάτοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δυσείματος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

δυσείματος, -ος, -ον

• άθλια ντυμένος, κακοντυμένος

  ※  5ος↑ αιώνας ⌘ Εὐριπίδης, Ἠλέκτρα, στίχ. 1107 (1107-1108)

  σὺ δ᾽ ὧδ᾽ ἄλουτος καὶ δυσείματος χρόα | λεχὼ νεογνῶν ἐκ τόκων πεπαυμένη;

  Μα έτσι,μετά τη γέννα σου, απομένεις | άλουστη και κακοντυμένη;

  Μετάφραση (1988): Τάσος Ρούσσος, Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών @greek‑language.gr

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη εἷμα

Πηγές

• δυσείματος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• δυσείματος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.