δύσνιφος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	δύσνιφος	τὸ	δύσνιφον
γενική	τοῦ/τῆς	δυσνίφου	τοῦ	δυσνίφου
δοτική	τῷ/τῇ	δυσνίφῳ	τῷ	δυσνίφῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	δύσνιφον	τὸ	δύσνιφον
κλητική ὦ!		δύσνιφε		δύσνιφον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	δύσνιφοι	τὰ	δύσνιφᾰ
γενική	τῶν	δυσνίφων	τῶν	δυσνίφων
δοτική	τοῖς/ταῖς	δυσνίφοις	τοῖς	δυσνίφοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	δυσνίφους	τὰ	δύσνιφᾰ
κλητική ὦ!		δύσνιφοι		δύσνιφᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	δυσνίφω	τὼ	δυσνίφω
γεν-δοτ	τοῖν	δυσνίφοιν	τοῖν	δυσνίφοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δύσνιφος < δύσ- + -νιφος (< νίφω)

Επίθετο

δύσνιφος, -ος, -ον (ελληνιστική κοινή)

1. (μετεωρολογία) χιονοσκέπαστος

   ※  5ος↓ αιώνας ⌘ Νόννος ο Πανοπολίτης, Διονυσιακά, 2.685, @scaife.perseus

   δύσνιφον ἀμφὶ τένοντα Κίλιξ Κιλίκεσσιν ἀνάσσει,

   ≈ συνώνυμα: νιφόβολος

2. (μετεωρολογία) παγωμένος, πολύ κρύος, πολύ ψυχρός

   ※  5ος↓ αιώνας ⌘ Νόννος ο Πανοπολίτης, Διονυσιακά, 3.210, @scaife.perseus

   χεύματι λυσσήεντι κατέκρυφε δύσνιφον ὕδωρ,

   ※  5ος↓ αιώνας ⌘ Νόννος ο Πανοπολίτης, Διονυσιακά, 13.533, @scaife.perseus

   ὀψὲ δὲ δύσνιφον οἶδμα καὶ ὑδατόεσσαν ἀνάγκην

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη νίφω

Πηγές

• δύσνιφος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.