καταφορά

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	καταφορά	οι	καταφορές
γενική	της	καταφοράς	των	καταφορών
αιτιατική	την	καταφορά	τις	καταφορές
κλητική		καταφορά		καταφορές
Κατηγορία όπως «καρδιά» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταφορά < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή καταφορά (επίθεση, αρχαία σημασία: κάθοδος) σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική invective

Προφορά

ΔΦΑ : /ka.ta.foˈɾa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐τα‐φο‐ρά

Ουσιαστικό

καταφορά θηλυκό

1. η φορά προς τα κάτω, το να παίρνει (πρόσωπο, πράγμα) κατεύθυνση προς τα κάτω

   ≈ συνώνυμα: κατέβασμα, κάθοδος, καταβίβαση

2. η έκφραση αποδοκιμασίας με έντονο τρόπο

   ≈ συνώνυμα: αποδοκιμασία, κατακραυγή, κατάκριση

Μεταφράσεις

    καταφορά

γαλλικά : invective (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	καταφορᾱ́	αἱ	καταφοραί
γενική	τῆς	καταφορᾶς	τῶν	καταφορῶν
δοτική	τῇ	καταφορᾷ	ταῖς	καταφοραῖς
αιτιατική	τὴν	καταφορᾱ́ν	τὰς	καταφορᾱ́ς
κλητική ὦ!		καταφορᾱ́		καταφοραί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καταφορᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		καταφοραῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'στρατιά' όπως «στρατιά» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταφορά < καταφέρω. Μορφολογικά, κατα- φορά

Ουσιαστικό

καταφορά θηλυκό

1. το κατέβασμα, η μετακίνηση προς τα κάτω
2. η κατηφόρα
3. (ελληνιστική σημασία , μεταφορικά) η επίθεση

Πηγές

• καταφορά - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.