κόκκων

Νέα ελληνικά (el)

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

κόκκων αρσενικό

• γενική πληθυντικού του κόκκος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	κόκκων	οἱ	κόκκωνες
γενική	τοῦ	κόκκωνος	τῶν	κοκκώνων
δοτική	τῷ	κόκκωνῐ	τοῖς	κόκκωσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	κόκκωνᾰ	τοὺς	κόκκωνᾰς
κλητική ὦ!		κόκκων		κόκκωνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κόκκωνε
γεν-δοτ	τοῖν		κοκκώνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κώδων' όπως «κώδων» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κόκκων < κόκκ(ος) + -ων

Ουσιαστικό

κόκκων, -ωνος αρσενικό

1. σπόρος ή κόκκος ροδιού
2. καρπός / σπόρος του ιξού (του γκι)

Απόγονοι

κόκκων (αρχαία ελληνικά)

→ νέα ελληνικά: κουκουνάρι

Πηγές

• κόκκων - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κόκκων - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.