μπουλασίκης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μπουλασίκης	οι	μπουλασίκηδες
γενική	του	μπουλασίκη	των	μπουλασίκηδων
αιτιατική	τον	μπουλασίκη	τους	μπουλασίκηδες
κλητική		μπουλασίκη		μπουλασίκηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μπουλασίκης < προέλευσης από την οθωμανική τουρκική بولاشق (bulaşık) [< οθωμανικά τουρκικά بولاشمق‎ (bulaşmak), τουρκική γλώσσα bulaşmak (βρομίζω, μολύνω)]

Προφορά

ΔΦΑ : /bu.laˈsi.cis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μπου‐λα‐σί‐κης

ομόηχο: Μπουλασίκης

παρώνυμο: Μπουλασίδης

Ουσιαστικό

μπουλασίκης αρσενικό

1. (μειωτικό) άνθρωπος βρόμικος, ανέντιμος, ενοχλητικός
2. (ιδιωματικό) ενοχλητικός, γλοιώδης, πολυλογάς άνθρωπος

   ≈ συνώνυμα: σαλιάρης

Μεταφράσεις

    μπουλασίκης