παρόρμηση

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η παρόρμηση οι παρορμήσεις
      γενική της παρόρμησης* των παρορμήσεων
    αιτιατική την παρόρμηση τις παρορμήσεις
     κλητική παρόρμηση παρορμήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, παρορμήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

παρόρμηση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική παρόρμη(σις) + -ση < αρχαία ελληνική παρορμέω < παρ- + ὁρμή & σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική impulsion [1]

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /paˈɾoɾ.mi.si/
τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐ρόρ‐μη‐ση

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

παρόρμηση θηλυκό

  • έντονη, ακατανίκητη τάση για εκτέλεση διαφόρων πράξεων
    ↪ Οι παρορμήσεις αποτελούν συχνή εκδήλωση διαφόρων νευρικών και ψυχικών παθήσεων.

Συγγενικές λέξεις[επεξεργασία]

→ και δείτε τις λέξεις παρά και ορμή

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

    παρόρμηση

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. ↑ παρόρμηση -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wiktionary.org/w/index.php?title=παρόρμηση&oldid=5345281"