υπομένω
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- υπομένω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ὑπομένω < ὑπό + μένω
Προφορά
[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /i.poˈme.no/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : υ‐πο‐μέ‐νω
Ρήμα
[επεξεργασία]
υπομένω, αόρ.: υπέμεινα/υπόμεινα (χωρίς παθητική φωνή)
- αντιμετωπίζω καρτερικά κάτι δυσάρεστο ή μια δυσκολία
- ※ Χρόνια τώρα είχε συνηθίσει να υπομένει αγόγγυστα τις γκρίνιες των ανθρώπων. (Μένης Κουμανταρέας, Το λουτρό)
Άλλες μορφές
[επεξεργασία]- ὑπομένω (πολυτονικό σύστημα, πριν από την ορθογραφική μεταρρύθμιση του 1982)
Συνώνυμα
[επεξεργασία]Συγγενικά
[επεξεργασία]
Κλίση
[επεξεργασία]
Μεταφράσεις
[επεξεργασία]
Κατηγορίες:
- Λόγια διαχρονικά δάνεια από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Λέξεις με πρόθημα υπο- (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ρήματα (νέα ελληνικά)
- Ρηματικές φωνές (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Ρήματα χωρίς παθητική φωνή (νέα ελληνικά)
- Ρήματα χωρίς μετοχή παθητικού παρακειμένου (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με παραθέματα (νέα ελληνικά)
- Ελλείπουσες κλίσεις (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)