ἀτλητῶν

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ἀτλητῶν	ἡ	ἀτλητοῦσᾰ	τὸ	ἀτλητοῦν
γενική	τοῦ	ἀτλητοῦντος	τῆς	ἀτλητούσης	τοῦ	ἀτλητοῦντος
δοτική	τῷ	ἀτλητοῦντῐ	τῇ	ἀτλητούσῃ	τῷ	ἀτλητοῦντῐ
αιτιατική	τὸν	ἀτλητοῦντᾰ	τὴν	ἀτλητοῦσᾰν	τὸ	ἀτλητοῦν
κλητική ὦ!		ἀτλητῶν		ἀτλητοῦσᾰ		ἀτλητοῦν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἀτλητοῦντες	αἱ	ἀτλητοῦσαι	τὰ	ἀτλητοῦντᾰ
γενική	τῶν	ἀτλητούντων	τῶν	ἀτλητουσῶν	τῶν	ἀτλητούντων
δοτική	τοῖς	ἀτλητοῦσῐ(ν)	ταῖς	ἀτλητούσαις	τοῖς	ἀτλητοῦσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	ἀτλητοῦντᾰς	τὰς	ἀτλητούσᾱς	τὰ	ἀτλητοῦντᾰ
κλητική ὦ!		ἀτλητοῦντες		ἀτλητοῦσαι		ἀτλητοῦντᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀτλητοῦντε	τὼ	ἀτλητούσᾱ	τὼ	ἀτλητοῦντε
γεν-δοτ	τοῖν	ἀτλητούντοιν	τοῖν	ἀτλητούσαιν	τοῖν	ἀτλητούντοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'ποιῶν' όπως «ποιῶν» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

ἀτλητῶν, -οῦσα, -οῦν

• συνηρημένη μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος ἀτλητέω

  ※  5ος αιώνας πκε, ⌘Σοφοκλής, Οἰδίπους Τύραννος, 513-515

  ἄνδρες πολῖται, δείν᾽ ἔπη πεπυσμένος | κατηγορεῖν μου τὸν τύραννον Οἰδίπουν | πάρειμ᾽ ἀτλητῶν.

  Πολίτες, φοβερές κατηγορίες | έμαθα πως για μένα λέει ο Οιδίπους ο βασιλιάς κι έρχομαι μη μπορώντας να το βαστάξω·

  Μετάφραση (1942): Ιωάννης Γρυπάρης @greek‑language.gr

Πηγές

• ἀτλητέω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀτλητέω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• ΜΟΡΦΩ@ΛΟΓΕΙΟΝ
• μορφολογία@perseus.tufts.edu