ἱερωμένος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ἱερωμένος	ἡ	ἱερωμένη	τὸ	ἱερωμένον
γενική	τοῦ	ἱερωμένου	τῆς	ἱερωμένης	τοῦ	ἱερωμένου
δοτική	τῷ	ἱερωμένῳ	τῇ	ἱερωμένῃ	τῷ	ἱερωμένῳ
αιτιατική	τὸν	ἱερωμένον	τὴν	ἱερωμένην	τὸ	ἱερωμένον
κλητική ὦ!		ἱερωμένε		ἱερωμένη		ἱερωμένον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἱερωμένοι	αἱ	ἱερωμέναι	τὰ	ἱερωμένᾰ
γενική	τῶν	ἱερωμένων	τῶν	ἱερωμένων	τῶν	ἱερωμένων
δοτική	τοῖς	ἱερωμένοις	ταῖς	ἱερωμέναις	τοῖς	ἱερωμένοις
αιτιατική	τοὺς	ἱερωμένους	τὰς	ἱερωμένᾱς	τὰ	ἱερωμένᾰ
κλητική ὦ!		ἱερωμένοι		ἱερωμέναι		ἱερωμένᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἱερωμένω	τὼ	ἱερωμένᾱ	τὼ	ἱερωμένω
γεν-δοτ	τοῖν	ἱερωμένοιν	τοῖν	ἱερωμέναιν	τοῖν	ἱερωμένοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λελυμένος' όπως «λελυμένος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

ἱερωμένος, -η, -ον

• μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος ἱερόω / ἱερῶ