ὄλισβος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ὄλισβος	οἱ	ὄλισβοι
γενική	τοῦ	ὀλίσβου	τῶν	ὀλίσβων
δοτική	τῷ	ὀλίσβῳ	τοῖς	ὀλίσβοις
αιτιατική	τὸν	ὄλισβον	τοὺς	ὀλίσβους
κλητική ὦ!		ὄλισβε		ὄλισβοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὀλίσβω
γεν-δοτ	τοῖν		ὀλίσβοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὄλισβος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ὄλισβος, -ου αρσενικό

• δερμάτινο ομοίωμα φαλλού ως ερωτικό βοήθημα

  ※  5ος/4ος↑ αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Απόσπασμα 320, Θεσμοφοριάζουσαι Δεύτεραι, στ. 13 (10-15), @poesialatina.it @books.google.gr

  [Β.] διόπας, διάλιθον, πλάστρα, μαλάκιον, βότρυς,
  χλίδωνα, περόνας, ἀμφιδέας, ὅρμους, πέδας,
  σφραγῖδας, ἁλύσεις, δακτυλίους, καταπλάσματα,
  πομφόλυγας, ἀποδέσμους, ὀλίσβους, σάρδια,
  ὑποδερίδας, ἑλικτῆρας, ἄλλα πολλά θ' ὧν
  οὐδ' ἂν λέγων λήξαι τις.

  ※  5ος/4ος↑ αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Λυσιαστράτη, στίχ. 109 (109-112)

  οὐκ εἶδον οὐδ᾽ ὄλισβον ὀκτωδάκτυλον, | ὃς ἦν ἂν ἡμῖν σκυτίνη ᾽πικουρία. | ἐθέλοιτ᾽ ἂν οὖν, εἰ μηχανὴν εὕροιμ᾽ ἐγώ, | μετ᾽ ἐμοῦ καταλῦσαι τὸν πόλεμον;

  Άι και να ᾽χα μιαν πέτσινη λεγάμενη οχτώ δάχτυλα | να βολευτώ!… | Λοιπόν δεν έχω δίκιο που σοφίστηκα τρόπο | για να πάψει το μαύρο μακελειό;

  Μετάφραση (1965): Κώστας Βάρναλης, Αθήνα: Κέδρος @greek‑language.gr

  ※  3ος↑ αιώνας, επιγραφή, Επιγραφικό χάραγμα πάνω σε έναν αμφορέα, που βρέθηκε στην αρχαία Ολβία της βόρειας Μαύρης Θάλασσας. SEG 46:956bis, @epigraphy.packhum.org

  Νι(—), ὄλισβος.

  ≈ συνώνυμα: βαυβών

Σύνθετα

• ὀλισβοκόλλιξ

Πηγές

• ὄλισβος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.