κρίση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κρίση	οι	κρίσεις
γενική	της	κρίσης*	των	κρίσεων
αιτιατική	την	κρίση	τις	κρίσεις
κλητική		κρίση		κρίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, κρίσεως
Κατηγορία όπως «λύση» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κρίση < αρχαία ελληνική κρίσις

Ουσιαστικό

κρίση

1. η ενέργεια και το αποτέλεσμα του κρίνω, η νοητική ενέργεια που οδηγεί σε μια απόφαση ή επιλογή

   το αφήνω στην κρίση σας

2. η απότομη όξυνση ενός προβλήματος

   οικονομική κρίση

Συγγενικά

• κρίνω
• κρίσιμος
• κριτής
• κριτικός

Σύνθετα

• ανάκριση
• διάκριση
• επίκριση
• κατάκριση
• ανταπόκριση

Μεταφράσεις

    απόφαση, επιλογή

αγγλικά : judgment (en) γαλλικά : jugement (fr) πολωνικά : osąd (pl)

    επιδείνωση μιας κατάστασης

αγγλικά : crisis (en) πολωνικά : kryzys (pl)