κλείδωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κλείδωση	οι	κλειδώσεις
γενική	της	κλείδωσης*	των	κλειδώσεων
αιτιατική	την	κλείδωση	τις	κλειδώσεις
κλητική		κλείδωση		κλειδώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, κλειδώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κλείδωση < μεσαιωνική ελληνική κλείδωσις < ελληνιστική κοινή κλείδωσις < κλειδόω / κλειδῶ < αρχαία ελληνική κλείς < πρωτοελληνική *klāwī́ds < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *kleh₂us (μέσο ασφάλισης / κλειδώματος)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈkli.ðo.si/

Ουσιαστικό

κλείδωση θηλυκό

1. (ανατομία) η άρθρωση των οστών
2. η σύνδεση, το σημείο στο οποίο συνδέονται δύο ή περισσότερα πράγματα
3. κλείδωμα

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις κλειδώνω και κλειδί

Μεταφράσεις

    κλείδωση

αγγλικά : joint (en), knuckle (en)