σκοτία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σκοτία	οι	σκοτίες
γενική	της	σκοτίας	των	σκοτιών
αιτιατική	τη	σκοτία	τις	σκοτίες
κλητική		σκοτία		σκοτίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκοτία < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή σκοτία

Προφορά

ΔΦΑ : /skoˈti.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σκο‐τί‐α

ομόηχα: Σκοτία, Σκωτία

Ουσιαστικό

σκοτία θηλυκό

1. (αρχιτεκτονική) αρμός που χρησιμεύει για να τονίζει τη διαφορά δύο αρχιτεκτονικών στοιχείων δημιουργώντας σκιά
2. εσωτερική κορνίζα πίνακα ζωγραφικής

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σκοτία	οι	σκοτίες
γενική	της	σκοτίας	των	σκοτιών
αιτιατική	τη	σκοτία	τις	σκοτίες
κλητική		σκοτία		σκοτίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκοτία < σκότ(ος) + -ία

Ουσιαστικό

σκοτία θηλυκό

1. το σκοτάδι και μεταφορικά ο Άδης

   ※  πτώματα νεκρῶν τρισσῶν ἤδη / τάδε πρὸς μελάθροις κοινῷ θανάτῳ / σκοτίαν αἰῶνα λαχόντων (Ευριπίδης, Φοίνισσαι, 1482-1484)

2. (αρχιτεκτονική) αρχιτεκτονική γλυφή που σχηματίζει σκιά

   σκοτία· μέρος τι παρὰ τοῖς ἀρχιτέκτοσι προσαγορευόμενον τριγλύφου. καὶ Ἀφροδίτης Σκοτιᾶς ἱερὸν κατ΄ Αἴγυπτον (⌘ Ἡσύχιος (5ος αιώνας κε), Γλῶσσαι, Σ )

Συγγενικά

• σκότος
• σκότιος
• σκοτίας

Κλιτικός τύπος επιθέτου

σκοτία

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του σκότιος

Απόγονοι

σκοτία (αρχαία ελληνικά)

⇘ νέα ελληνικά: σκοτία

↷ αγγλικά: scotia

↷ λατινικά: scotia

Πηγές

• σκοτία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σκοτία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.