αρμός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	αρμός	αρμοί
γενική	αρμού	αρμών
αιτιατική	αρμό	αρμούς
κλητική	αρμέ	αρμοί

Ετυμολογία

αρμός< αρχαία ελληνική ἁρμός

Ουσιαστικό

αρμός αρσενικό

1. το σημείο στο οποίο εφάπτονται δυο ή περισσότερες επιφάνειες
2. το κενό, σχισμή, που δημιουργείται μεταξύ δυο επιφανειών που έχουν συνενωθεί
3. οι κλειδώσεις στα κόκκαλα, η άρθρωση
4. είδος εσωτερικού σύρτη πόρτας
5. το ταίριασμα συγχορδιών και μελωδιών δηλαδή η αρμονία

Υποκοριστικά

• αρμάκος

Μεταφράσεις

    αρμός

αγγλικά : hinge (en), joint (en), rabbet (en), spondyl (en) γερμανικά : Gelenk (de), Schloß (de)