αρμός

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αρμός	οι	αρμοί
γενική	του	αρμού	των	αρμών
αιτιατική	τον	αρμό	τους	αρμούς
κλητική		αρμέ		αρμοί
όπως «αγρός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αρμός< αρχαία ελληνική ἁρμός

Ουσιαστικό

αρμός αρσενικό

1. το σημείο στο οποίο εφάπτονται δυο ή περισσότερες επιφάνειες
2. το κενό, σχισμή, που δημιουργείται μεταξύ δυο επιφανειών που έχουν συνενωθεί
3. οι κλειδώσεις στα κόκκαλα, η άρθρωση
4. είδος εσωτερικού σύρτη πόρτας
5. το ταίριασμα συγχορδιών και μελωδιών δηλαδή η αρμονία

Υποκοριστικά

• αρμάκος

Μεταφράσεις

    αρμός

αγγλικά : hinge (en), joint (en), rabbet (en), spondyl (en) γερμανικά : Gelenk (de), Schloß (de)