αρμονία

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Δείτε επίσης : ἁρμονία, Ἁρμονία

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η αρμονία οι αρμονίες
      γενική της αρμονίας των αρμονιών
    αιτιατική την αρμονία τις αρμονίες
     κλητική αρμονία αρμονίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

αρμονία < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἁρμονία < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *h₂er- (συνδέω) → δείτε και τις λέξεις ἁρμόζω και ἀραρίσκω [1]

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /aɾ.moˈni.a/
τυπογραφικός συλλαβισμός : αρ‐μο‐νί‐α

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

αρμονία θηλυκό

  1. η συμμετρία στη σχέση των μερών ενός συνόλου με το σύνολο
    ≠ αντώνυμα: δυσαρμονία
    → και δείτε τον όρο χρυσή τομή
  2. (μουσική)
    1. το ταίριασμα των μουσικών φθόγγων (διαδοχικά σε μελωδία ή κάθετα σε συγχορδία) ώστε να παράγεται ευχάριστο άκουσμα
      ≠ αντώνυμα: δυσαρμονία, παραφωνία
    2. (ως τίτλος, με κεφαλαίο αρχικό) το μουσικό μάθημα για τις συγχορδίες και το σωστό χειρισμό τους
      ↪ Άύριο έχω Αρμονία και πρέπει να λύσω μια άσκηση για τον μπάσο, και να εναρμονίσω μια μελωδία.
  3. (μεταφορικά) ομόνοια, σύμπνοια

Αντώνυμα[επεξεργασία]

Συγγενικές λέξεις[επεξεργασία]

 ετυμολογικό πεδίο 
αρμον- 

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

    αρμονία

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. ↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. 
    ΣτΕ: το συνδέει με λέξη ἅρμων, -ονος (ως ανθρωπωνύμιο Ἅρμων)

Πηγές[επεξεργασία]

Ανακτήθηκε από "https://el.wiktionary.org/w/index.php?title=αρμονία&oldid=5457776"