στόκος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	στόκος	οι	στόκοι
γενική	του	στόκου	των	στόκων
αιτιατική	τον	στόκο	τους	στόκους
κλητική		στόκε		στόκοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στόκος < (άμεσο δάνειο) βενετική stuco < παλαιοϊταλική stucco < λομβαρδική stucki / stucchi / stuhhi (κρούστα, κομμάτι) < πρωτογερμανική *stukkiją (ραβδί, κούτσουρο) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *(s)tewg- < *s)tew- (ωθώ, χτυπώ)

Ουσιαστικό

στόκος αρσενικό

1. εύπλαστη μάζα από μείγμα ασβεστολιθικής σκόνης και λινελαίου, που γίνεται σκληρή όταν μείνει στον αέρα. Xρησιμοποιείται για να κλείνει σχετικά μικρές ρωγμές ή για να καλύπτει ανωμαλίες σε μια επιφάνεια, όπως σε τοίχο, σε ξύλινη ή μεταλλική κατασκευή

   ≈ συνώνυμα: γυψομάρμαρο

2. (οικείο) χαρακτηρισμός για άνθρωπο βλάκα

Συγγενικά

• αστοκάριστος
• στοκαδόρος
• στοκαρισμένος
• στοκάρισμα
• στοκάρω

Σύνθετα

• σιδηρόστοκος
• τσιμεντόστοκος

Μεταφράσεις

    στόκος

αγγλικά : stucco (en), putty (en) γαλλικά : stuc (fr), bouche-pores (fr) ιταλικά : stucco (it)