ἐραστής

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Δείτε επίσης : εραστής

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ ἐραστής οἱ ἐρασταί
      γενική τοῦ ἐραστοῦ τῶν ἐραστῶν
      δοτική τῷ ἐραστῇ τοῖς ἐρασταῖς
    αιτιατική τὸν ἐραστήν τοὺς ἐραστᾱ́ς
     κλητική ὦ! ἐραστᾰ́ ἐρασταί
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἐραστᾱ́
γεν-δοτ τοῖν  ἐρασταῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ποιητής' όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

ἐραστής, ήδη τον 7ο αιώνα στον Αρχίλοχο < ἔραμαι, θέμα ἐρασ- + -τής, άγνωστης ετυμολογίας [1] → δείτε και τις λέξεις ἔρως και ἐράω

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

ἐραστής αρσενικό

Συγγενικά[επεξεργασία]

Παράγωγα[επεξεργασία]

 ετυμολογικό πεδίο 
ἐρασ- 

με ἐρασ-

για το θέμα ἐρωτ- → δείτε τη λέξη ἔρως

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. ↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. 

Πηγές[επεξεργασία]

Ανακτήθηκε από "https://el.wiktionary.org/w/index.php?title=ἐραστής&oldid=5533521"