αγανάκτηση

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	αγανάκτηση	αγανακτήσεις
γενική	αγανάκτησης & αγανακτήσεως	αγανακτήσεων
αιτιατική	αγανάκτηση	αγανακτήσεις
κλητική	αγανάκτηση	αγανακτήσεις

Ετυμολογία

αγανάκτηση < αρχαία ελληνική ἀγανάκτησις < ρήμα ἀγανακτῶ

Προφορά

ΔΦΑ : /a.ɣa.ˈna.kti.si/

Ουσιαστικό

αγανάκτηση θηλυκό και αγανάχτηση

• μεγάλη δυσαρέσκεια, οργή, παραφορά, και ειδικά το συναίσθημα που νιώθει κάποιος που πιστεύει ότι έχει αδικηθεί με κάποιον τρόπο

εκφράζω την αγανάκτησή μου

προκαλώ την αγανάκτηση κάποιου

Συγγενικές λέξεις

• αγανακτώ, αγαναχτώ

Σημειώσεις

• (νομικός όρος) η αγανάκτηση, σύμφωνα με υφιστάμενη σχετική νομοθεσία, φέρεται δικαιολογημένη σε περιπτώσεις σωματικής βλάβης και εξύβρισης.

Μεταφράσεις

    αγανάκτηση

αγγλικά : indignation (en), wrath (en) γαλλικά : exaspération (fr), indignation (fr) εβραϊκά : כעס (he), זעם (he),