αγανάκτηση

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αγανάκτηση	οι	αγανακτήσεις
γενική	της	αγανάκτησης & αγανακτήσεως	των	αγανακτήσεων
αιτιατική	την	αγανάκτηση	τις	αγανακτήσεις
κλητική		αγανάκτηση		αγανακτήσεις
όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αγανάκτηση < (λόγιο) αρχαία ελληνική ἀγανάκτη(σις) + -ση. Δείτε και αγανάχτηση

Προφορά

ΔΦΑ : /a.ɣaˈna.kti.si/

συλλαβισμός : α‐γα‐νά‐κτη‐ση

Ουσιαστικό

αγανάκτηση θηλυκό και αγανάχτηση

• μεγάλη δυσαρέσκεια, οργή, παραφορά, και ειδικά το συναίσθημα που νιώθει κάποιος που πιστεύει ότι έχει αδικηθεί με κάποιον τρόπο

  ↪ εκφράζω την αγανάκτησή μου

  ↪ προκαλώ την αγανάκτηση κάποιου

Συγγενικές λέξεις

• αγανακτισμένος
• αγανακτώ, αγαναχτώ

Σημειώσεις

• (νομική) η αγανάκτηση, σύμφωνα με υφιστάμενη σχετική νομοθεσία, φέρεται δικαιολογημένη σε περιπτώσεις σωματικής βλάβης και εξύβρισης

Μεταφράσεις

    αγανάκτηση

αγγλικά : indignation (en), wrath (en), exasperation (en), frustration (en) γαλλικά : exaspération (fr), indignation (fr) εβραϊκά : כעס (he), זעם (he) ισπανικά : indignación (es), exasperación (fr)