ανελεήμων

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ανελεήμων & ανελεήμονας	η	ανελεήμων	το	ανελεήμον
γενική	του	ανελεήμονος & ανελεήμονα	της	ανελεήμονος	του	ανελεήμονος
αιτιατική	τον	ανελεήμονα	την	ανελεήμονα	το	ανελεήμον
κλητική		ανελεήμων & ανελεήμονα		ανελεήμων		ανελεήμον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ανελεήμονες	οι	ανελεήμονες	τα	ανελεήμονα
γενική	των	ανελεημόνων	των	ανελεημόνων	των	ανελεημόνων
αιτιατική	τους	ανελεήμονες	τις	ανελεήμονες	τα	ανελεήμονα
κλητική		ανελεήμονες		ανελεήμονες		ανελεήμονα
Οι δεύτεροι τύποι του αρσενικού, νεότερες μορφές.
ομάδα '-ων-ονας', Κατηγορία όπως «μετριόφρων» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ανελεήμων < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἀνελεήμων < ἀν- στερητικό + ἐλεήμων. Δείτε και ανελεήμονας

Προφορά

ΔΦΑ : /a.ne.leˈi.mon/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐νε‐λε‐ή‐μων

ομόηχο: ανελεήμον

Επίθετο

ανελεήμων, -ων, -ον

• (λόγιο) που δεν είναι ελεήμων

  άλλες μορφές: ανελεήμονας

  ≈ συνώνυμα: άσπλαχνος, σκληρόκαρδος

  ≠ αντώνυμα: ελεήμων

Συγγενικά

• ανελεημόνως
• ανελεημοσύνη
• ανελέητος
• ανηλεής

→ και δείτε τη λέξη έλεος

Μεταφράσεις

    ανελεήμων

Πηγές

• «ἀνελεήμων», «ἀνελεήμονας» - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .