απήχηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	απήχηση	οι	απηχήσεις
γενική	της	απήχησης*	των	απηχήσεων
αιτιατική	την	απήχηση	τις	απηχήσεις
κλητική		απήχηση		απηχήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, απηχήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

απήχηση < (ελληνιστική κοινή) ἀπήχησις < αρχαία ελληνική ἀπηχέω < ἀπό + ἠχέω

Ουσιαστικό

απήχηση θηλυκό

1. ο αντίλαλος, η αντήχηση
2. η επίδραση, η εντύπωση ή η αντίδραση που προκαλεί κάποιο γεγονός, ενέργεια ή λόγος

   ≈ συνώνυμα: αντίκτυπος

Συγγενικά

• απηχητικός
• απηχητικότητα
• → δείτε τις λέξεις απηχώ και ήχος

Μεταφράσεις

    απήχηση

αγγλικά : resonance (en), echo (en), repercussion (en)(2), reverberation (en)(2) γαλλικά : écho (fr), retentissement (fr) γερμανικά : Resonanz (de), Echo (de)