διχάλα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διχάλα	οι	διχάλες
γενική	της	διχάλας	των	διχαλών
αιτιατική	τη	διχάλα	τις	διχάλες
κλητική		διχάλα		διχάλες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διχάλα < (κληρονομημένο) δωρική διάλεκτος διχάλα, δωρικός τύπος του διχήλη, θηλυκό του δίχηλος < (δίς) δι- + χηλή

Προφορά

ΔΦΑ : /ðiˈxa.la/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐χά‐λα

Ουσιαστικό

διχάλα θηλυκό

1. αντικείμενο που η μία του άκρη έχει σχήμα Υ
2. το δικράνι

Συγγενικά

• διχαλωτός
• → δείτε τις λέξεις δύο και χηλή

Μεταφράσεις

    διχάλα

αγγλικά : bifurcation (en) ισπανικά : horquilla (es), horca (es)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διχάλᾰ	αἱ	διχάλαι
γενική	τῆς	διχάλης	τῶν	διχαλῶν
δοτική	τῇ	διχάλῃ	ταῖς	διχάλαις
αιτιατική	τὴν	διχάλᾰν	τὰς	διχάλᾱς
κλητική ὦ!		διχάλᾰ		διχάλαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διχάλᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		διχάλαιν
1η κλίση, ομάδα 'γλῶσσα', Κατηγορία 'δόξα' όπως «δόξα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία 1

διχάλα, ουσιαστικοποιημένο θηλυκό δωρικός τύπος του διχήλη, θηλυκό του δίχηλος < (δίς) δι- + χηλή

Ουσιαστικό

διχάλα θηλυκό

• (ανατομία) το χώρισμα των μηρών

Συνώνυμα

• διασχίς

Ετυμολογία 2

διχάλα: κλιτικός τύπος

Κλιτικός τύπος επιθέτου

• δωρικός τύπος του διχήλη, θηλυκό του δίχηλος

Πηγές

• διχάλα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.