δυσκαταληψία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	δυσκαταληψία	οι	δυσκαταληψίες
γενική	της	δυσκαταληψίας	των	δυσκαταληψιών
αιτιατική	τη	δυσκαταληψία	τις	δυσκαταληψίες
κλητική		δυσκαταληψία		δυσκαταληψίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δυσκαταληψία < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή δυσκαλαψία < δυσκατάληπτος < δυσ- + καταλαμβάνω

Προφορά

ΔΦΑ : /ði.ska.ta.liˈpsi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δυ‐σκα‐τα‐λη‐ψί‐α

παλιότερος συλλαβισμός : δυσ‐κα‐τα‐λη‐ψί‐α

Ουσιαστικό

δυσκαταληψία θηλυκό

• (σπάνιο) δυσκολία στην κατανόηση
• ※  Ἡ πολιτικὴ ἡγεσία τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας δὲν ἔχει τὰ διανοητικὰ προσόντα νὰ ἀντιληφθεῖ, ἔστω, τὸ πρόβλημα, συνεχίζει νὰ μιλάει, νὰ ἐνεργεῖ καὶ νὰ ἀπαιτεῖ μὲ τὰ ἀντανακλαστικὰ μικρονοϊκῆς ἀνεμελιᾶς ἢ ἀλλοδαπῆς δυσκαταληψίας (Χρῆστος Γιανναρᾶς, Ἀντιπαλεύοντας τὴν παρακμή - ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΕΣ 2022, εκδ. ΑΡΜΟΣ, σελ.156)

Μεταφράσεις

    δυσκαταληψία

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	δυσκαταληψίᾱ	αἱ	δυσκαταληψίαι
γενική	τῆς	δυσκαταληψίᾱς	τῶν	δυσκαταληψιῶν
δοτική	τῇ	δυσκαταληψίᾳ	ταῖς	δυσκαταληψίαις
αιτιατική	τὴν	δυσκαταληψίᾱν	τὰς	δυσκαταληψίᾱς
κλητική ὦ!		δυσκαταληψίᾱ		δυσκαταληψίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		δυσκαταληψίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		δυσκαταληψίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δυσκαταληψία < δυσκατάληπτος < δυσ- + καταλαμβάνω < κατα-ληψ--ία

Ουσιαστικό

δυσκαταληψία, -ας θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) δυσκολία] στην κατανόηση

Πηγές

• δυσκαταληψία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.