εκρηκτικός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	εκρηκτικός	εκρηκτική	εκρηκτικό
γενική	εκρηκτικού	εκρηκτικής	εκρηκτικού
αιτιατική	εκρηκτικό	εκρηκτική	εκρηκτικό
κλητική	εκρηκτικέ	εκρηκτική	εκρηκτικό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	εκρηκτικοί	εκρηκτικές	εκρηκτικά
γενική	εκρηκτικών	εκρηκτικών	εκρηκτικών
αιτιατική	εκρηκτικούς	εκρηκτικές	εκρηκτικά
κλητική	εκρηκτικοί	εκρηκτικές	εκρηκτικά

Ετυμολογία

εκρηκτικός < μεταφραστικό δάνειο από την τη γαλλική explosif

Η λέξη μαρτυρείται από το 1885

Προφορά

ΔΦΑ : /ɛ.kɾi.kti.ˈkɔs/ αρσενικό

ΔΦΑ : /ɛ.kɾi.kti.ˈci/ θηλυκό

ΔΦΑ : /ɛ.kɾi.kti.ˈkɔ/ ουδέτερο

Επίθετο

εκρηκτικός, -ή, -ό

1. που μπορεί να προκαλέσει έκρηξη
2. που μπορεί να καταστραφεί με έκρηξη
3. (μεταφορικά) που εκδηλώνει με έντονο τρόπο συναισθήματα

   εκρηκτικός χαρακτήρας

4. (μεταφορικά) που προκαλεί, που εξάπτει

   εκρηκτική ομορφιά

Συγγενικές λέξεις

• εκρήγνυμαι
• εκρηκτικά
• εκρηκτικότητα
• έκρηξη

Μεταφράσεις

    εκρηκτικός

γαλλικά : explosif (fr)