επιρρεπής

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	επιρρεπής	επιρρεπής	επιρρεπές
γενική	επιρρεπούς	επιρρεπούς	επιρρεπούς
αιτιατική	επιρρεπή	επιρρεπή	επιρρεπές
κλητική	επιρρεπή(ής)	επιρρεπής	επιρρεπές
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	επιρρεπείς	επιρρεπείς	επιρρεπή
γενική	επιρρεπών	επιρρεπών	επιρρεπών
αιτιατική	επιρρεπείς	επιρρεπείς	επιρρεπή
κλητική	επιρρεπείς	επιρρεπείς	επιρρεπή

Ετυμολογία

επιρρεπής < (διαχρονικό) ελληνιστική κοινή ἐπιρρεπής < αρχαία ελληνική ἐπιρρέπω < ἐπι- + ῤέπω

Προφορά

ΔΦΑ : /e.pi.reˈpis/

συλλαβισμός : ε‐πιρ‐ρ‐επής

Επίθετο

επιρρεπής, -ής, -ές

• που έχει τάση να κάνει κάτι (συχνά αρνητικό)

  ↪ το συνεχές στρες μάς κάνει επιρρεπείς στις αρρώστιες

  ≈ συνώνυμα: ευεπίφορος

Μεταφράσεις

    επιρρεπής

αγγλικά : inclined (en), prone (en) εσπεράντο : inklina (eo)