καταρραγείς

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Μετοχή

καταρραγείς → δείτε την αρχαία κλίση στο καταρραγείς

• η αρχαία ελληνική καταρραγείς (μετοχή παθητικού αορίστου)

  ※  (λόγια μεσαιωνική) Άννα Κομνηνή (1083‑1153), Αλεξιάς 6.1.3

  Τὰς γοῦν ἑλεπόλεις καὶ τὰ πετροβόλα μηχανήματα ἔξωθεν καταστήσας διὰ πάσης νυκτὸς καὶ ἡμέρας μαχόμενος καὶ κατασείσας τὸν τοῦ τείχους περίβολον, ἐπεὶ καρτερώτερον οἱ ἐντὸς [Καστορίας] ἀνθίσταντο (οὐκ ἐνεδίδουν οὐδὲ τοῦ τείχους καταρραγέντος)

  ΣτΕ: H Άννα Κομνηνή έγραφε σε αττικίζουσα γλώσσα.

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Μετοχή

καταρραγείς, -εῖσα, -έν

• μετοχή παθητικού αορίστου (κατερράγην) του ρήματος καταρρήγνυμι

  ※  4ος↑ αιώνας ⌘ Ψευδοαριστοτέλης, Περὶ κόσμου, 400a26

  ὄμβροι καταρραγέντες

Κλίση

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	καταρραγείς	ἡ	καταρραγεῖσᾰ	τὸ	καταρραγέν
γενική	τοῦ	καταρραγέντος	τῆς	καταρραγείσης	τοῦ	καταρραγέντος
δοτική	τῷ	καταρραγέντῐ	τῇ	καταρραγείσῃ	τῷ	καταρραγέντῐ
αιτιατική	τὸν	καταρραγέντᾰ	τὴν	καταρραγεῖσᾰν	τὸ	καταρραγέν
κλητική ὦ!		καταρραγείς		καταρραγεῖσᾰ		καταρραγέν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	καταρραγέντες	αἱ	καταρραγεῖσαι	τὰ	καταρραγέντᾰ
γενική	τῶν	καταρραγέντων	τῶν	καταρραγεισῶν	τῶν	καταρραγέντων
δοτική	τοῖς	καταρραγεῖσῐ(ν)	ταῖς	καταρραγείσαις	τοῖς	καταρραγεῖσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	καταρραγέντᾰς	τὰς	καταρραγείσᾱς	τὰ	καταρραγέντᾰ
κλητική ὦ!		καταρραγέντες		καταρραγεῖσαι		καταρραγέντᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	καταρραγέντε	τὼ	καταρραγείσᾱ	τὼ	καταρραγέντε
γεν-δοτ	τοῖν	καταρραγέντοιν	τοῖν	καταρραγείσαιν	τοῖν	καταρραγέντοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'λυθείς' όπως «λυθείς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Πηγές

• καταρρήγνυμι - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.