νταβατζής
Εμφάνιση
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]
Ετυμολογία
[επεξεργασία]- νταβατζής < (άμεσο δάνειο) τουρκική davacı[1] (μηνυτής, κατήγορος & διεκδικητής) < dava (δίκη), είτε κατ' άλλη άποψη < tavcı (κατεργάρης, απατεώνας, λωποδύτης)[2] με ηχηροποίηση [t] > [d]. Με την κατάληξη -cı + -ς > -τζής.
Προφορά
[επεξεργασία]- ΔΦΑ : /da.vaˈd͡zis/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : ντα‐βα‐τζής
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]νταβατζής αρσενικό και νταβάς, ντάβα
- (επάγγελμα) ο προστάτης και εκμεταλλευτής ιεροδούλων· προαγωγός, μαστροπός
Συνώνυμα
[επεξεργασία]Συγγενικά
[επεξεργασία]επώνυμα
Δείτε επίσης
[επεξεργασία]
Μεταφράσεις
[επεξεργασία] νταβατζής
Αναφορές
[επεξεργασία]- ↑ νταβατζής - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
- ↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'μπαλωματής' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά αρσενικά (νέα ελληνικά)
- Δάνεια από τα τουρκικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα τουρκικά (νέα ελληνικά)
- Λέξεις με επίθημα -ς (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Επαγγέλματα (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)