πίσυνος

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ/ἡ	πίσυνος	τὸ	πίσυνον
γενική	τοῦ/τῆς	πισύνου	τοῦ	πισύνου
δοτική	τῷ/τῇ	πισύνῳ	τῷ	πισύνῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	πίσυνον	τὸ	πίσυνον
κλητική ὦ!		πίσυνε		πίσυνον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	πίσυνοι	τὰ	πίσυνᾰ
γενική	τῶν	πισύνων	τῶν	πισύνων
δοτική	τοῖς/ταῖς	πισύνοις	τοῖς	πισύνοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	πισύνους	τὰ	πίσυνᾰ
κλητική ὦ!		πίσυνοι		πίσυνᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	πισύνω	τὼ	πισύνω
γεν-δοτ	τοῖν	πισύνοιν	τοῖν	πισύνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία [επεξεργασία]

πίσυνος < πείθομαι. Έχει σχηματιστεί κατ' αναλογία προς το επίθετο θάρσυνος^[1]

Επίθετο[επεξεργασία]

πίσυνος -ος -ον

που δείχνει απόλυτη εμπιστοσύνη , που βασίζεται σε κάποιον ή κάτι, εύπιστος, υπάκουος
※ 8ος αιώνας ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 18 (σ. Ὀδυσσέως καὶ Ἴρου πυγμή.), στίχ. 140 (139-140)
πολλὰ δ᾽ ἀτάσθαλ᾽ ἔρεξα βίῃ καὶ κάρτεϊ εἴκων, | πατρί τ᾽ ἐμῷ πίσυνος καὶ ἐμοῖσι κασιγνήτοισι.
έπραξα όμως αδικίες μεγάλες, στη δύναμή μου ενδίδοντας, | υπολογίζοντας στις πλάτες του πατέρα μου ή και των αδελφών μου.

Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

※ 5ος↑ αιώνας ⌘ Ἡρόδοτος, Ἱστορίαι, 1 (Κλειώ), 66.3
οἱ δὲ πέδας φερόμενοι ἐπὶ Τεγεήτας ἐστρατεύοντο, χρησμῷ κιβδήλῳ πίσυνοι, ὡς δὴ ἐξανδραποδιούμενοι τοὺς Τεγεήτας.
αλλά παίρνοντας μαζί τους δεσμά, κίνησαν με το στρατό τους εναντίον των Τεγεατών, εμπιστευμένοι στον κίβδηλο χρησμό, με την ιδέα πως θα εξανδραποδίσουν τους Τεγεάτες.

Μετάφραση (1964): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης Αθήνα:Γκοβόστης @greek‑language.gr

※ 5ος/4ος↑ αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Σφῆκες, στίχ. 385 (385-386)
δράσω τοίνυν ὑμῖν πίσυνος, καὶ —μανθάνετ᾽;— ἤν τι πάθω ᾽γώ, | ἀνελόντες καὶ κατακλαύσαντες θεῖναί μ᾽ ὑπὸ τοῖσι δρυφάκτοις.
Θα το κάμω λοιπόν· δίνω βάση σ᾽ εσάς· κι αν χαθώ, | αφού με κλάψετε, θέλω από κάτω απ᾽ τα κάγκελα, εκεί στων δικών την καθέδρα, να γίνει η ταφή μου.

Μετάφραση (1967): Θρασύβουλος Σταύρου, Αθήνα: Τυποβιβλιοτεχνική @greek‑language.gr

Άλλες μορφές[επεξεργασία]

πείσυνος

Αναφορές[επεξεργασία]

↑ s.v.- πείθομαι σελ. 1161-1162 - Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.

Πηγές[επεξεργασία]

πίσυνος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
πίσυνος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

[1] s.v.- πείθομαι σελ. 1161-1162 - Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.

[1]

πίσυνος

Πίνακας περιεχομένων

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Επίθετο[επεξεργασία]

Άλλες μορφές[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

πίσυνος

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Επίθετο[επεξεργασία]

Άλλες μορφές[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

Αναζήτηση