σύντηξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σύντηξη	οι	συντήξεις
γενική	της	σύντηξης*	των	συντήξεων
αιτιατική	τη	σύντηξη	τις	συντήξεις
κλητική		σύντηξη		συντήξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συντήξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύντηξη < αρχαία ελληνική σύντηξις < συντήκω < σύν + τήκω (μεταφραστικό δάνειο από την αγγλική fusion ή μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική fusion)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈsin.di.ksi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σύ‐ντη‐ξη

παλιότερος συλλαβισμός : σύν‐τη‐ξη

Ουσιαστικό

σύντηξη θηλυκό

• (επιστημονικός όρος) η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του συντήκω

Πολυλεκτικοί όροι

• πυρηνική σύντηξη: (φυσική) η ένωση δύο πυρήνων υδρογόνου από την οποία προκύπτει ένα άτομο ηλίου με την απελευθέρωση μεγάλης ποσότητας θερμικής ενέργειας

Αντώνυμα

• σχάση

Δείτε επίσης

• θερμοπυρηνικός

Μεταφράσεις

    σύντηξη

αγγλικά : fusion (en) γαλλικά : fusion (fr)