εξαίρεση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εξαίρεση	οι	εξαιρέσεις
γενική	της	εξαίρεσης*	των	εξαιρέσεων
αιτιατική	την	εξαίρεση	τις	εξαιρέσεις
κλητική		εξαίρεση		εξαιρέσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εξαιρέσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εξαίρεση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐξαίρε(σις) (βγάλσιμο έξω) + -ση & σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική exception

Προφορά

ΔΦΑ : /eˈkse.ɾe.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐ξαί‐ρε‐ση

Ουσιαστικό

εξαίρεση θηλυκό

1. η ενέργεια και το αποτέλεσμα του εξαιρώ
2. (πληροφορική) exception: σφάλμα, κατά την διάρκεια εκτέλεσης προγράμματος Η/Υ όταν ο κώδικας είναι συντακτικά σωστός, όπως όταν επιχειρείται διαίρεση με το μηδέν ή πληκτρολόγηση κειμένου σε αριθμητική μεταβλητή. Σφάλμα που δεν έχει προβλεφτεί η αντιμετώπισή του.

Εκφράσεις

• κατ' εξαίρεσιν, κατ' εξαίρεση

Συγγενικά

• εξαιρέσει (δοτική)
• → δείτε τη λέξη εξαιρώ

Μεταφράσεις

    εξαίρεση

αγγλικά : exception (en), exemption (en) γαλλικά : exception (fr) γερμανικά : Ausnahme (de) θηλυκό, Sonderfall (de) αρσενικό, Abweichung (de) θηλυκό πολωνικά : wyjątek (pl)

Πηγές

• εξαίρεση - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)