καταπάτηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	καταπάτηση	οι	καταπατήσεις
γενική	της	καταπάτησης*	των	καταπατήσεων
αιτιατική	την	καταπάτηση	τις	καταπατήσεις
κλητική		καταπάτηση		καταπατήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, καταπατήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταπάτηση < (ελληνιστική κοινή) καταπάτησις < αρχαία ελληνική καταπατέω / καταπατῶ < κατά + πατέω / πατῶ

Προφορά

ΔΦΑ : /ka.taˈpa.ti.si/

Ουσιαστικό

καταπάτηση θηλυκό

• η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του καταπατώ
  1. η παράνομη κατάληψη ενός χώρου
  2. (σπάνιο) ποδοπάτημα, τσαλαπάτημα
  3. (μεταφορικά) παράβαση, παραβίαση

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις καταπατώ, κατά και πατώ

Μεταφράσεις

    καταπάτηση

αγγλικά : trespass (en)(1), impingement (en)(3) γαλλικά : empiétement (fr), violation (fr)