σκούφια
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | σκούφια | οι | σκούφιες |
| γενική | της | σκούφιας | — | |
| αιτιατική | τη | σκούφια | τις | σκούφιες |
| κλητική | σκούφια | σκούφιες | ||
| Προφέρεται με συνίζηση στην κατάληξη ως παροξύτονο. Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται. | ||||
| Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- σκούφια < μεσαιωνική ελληνική σκούφια / σκουφία < (άμεσο δάνειο) ιταλική scuffia < cuffia < λατινική cofia / cofea / cuffa / cuphia (κράνος, κουκούλα) < φραγκικά *kuf(f)ja (κόμμωση) < πρωτογερμανική *kupjō (κουκούλα, σκούφος)
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /ˈsku.fça/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : σκού‐φια
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
σκούφια θηλυκό
- άλλη μορφή του σκούφος
Συγγενικά[επεξεργασία]
- ασκούφωτος
- κλοτσοσκούφι
- Κοκκινοσκουφίτσα
- μαυροσκούφης
- ξεσκουφωμένος
- ξεσκουφώνω
- ξεσκουφώνομαι
- ξεσκούφωτος
- πρασινοσκούφης
- σκουφάκι
- σκουφί
- σκουφίτσα
- σκούφος
Εκφράσεις[επεξεργασία]
- από πού βαστάει η σκούφια του: ποια είναι η καταγωγή του και τι έχει κάνει στη ζωή του
- βγάλ’ τη σκούφια σου και βάρα με: με κατηγορείς για κάτι που κάνεις κι εσύ ο ίδιος
- πετάω τη σκούφια μου για κάτι: θέλω πολύ να το κάνω, μετέχω μ’ ενθουσιασμό
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
σκούφια
|
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'πείνα' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά θηλυκά (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά χωρίς γενική πληθυντικού (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά με συνίζηση στην κατάληξη (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά θηλυκά με συνίζηση στην κατάληξη (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα μεσαιωνικά ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Δάνεια από τα ιταλικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα ιταλικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα λατινικά (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)