ασκέρι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ασκέρι	τα	ασκέρια
γενική	του	ασκεριού	των	ασκεριών
αιτιατική	το	ασκέρι	τα	ασκέρια
κλητική		ασκέρι		ασκέρια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ασκέρι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἀσκέρι(ν) < οθωμανική τουρκική عسكر (asker, στρατιώτης, σώμα στρατού) [τουρκική asker] + -ι < αραβική عَسْكَر (ʕaskar, στρατός) < μέση περσική lškl (laškar) < προέλευσης από την πρωτοϊνδοϊρανική < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *h₂lek- (προστατεύω)

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈsce.ɾi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐σκέ‐ρι

Ουσιαστικό

ασκέρι ουδέτερο

1. (παρωχημένο, ιστορία) το τμήμα άτακτου ή τακτικού στρατού

   ⮡  Έτσι, το 1780, κατέπλευσε στο λιμάνι του Γυθείου. Είχε μαζί του μεγάλο ασκέρι και στόλο.

2. (μεταφορικά) η πολυμελής ομάδα ανθρώπων, το πλήθος, ο όχλος

   ⮡  Πλάκωσε τ' ασκέρι των συγχωριανών

3. (μεταφορικά) πολυμελής οικογένεια, το σόι

   Ήρθε επίσκεψη και κουβάλησε κι όλο τ' ασκέρι του.

Σύνθετα

• βρομάσκερο
• διαολάσκερο
• παλιάσκερο
• ρεμπελάσκερο

Συγγενικά

• καζασκέρης
• σερασκέρης
• Σερασκέρης

Μεταφράσεις

   

γαλλικά : armée (fr), troupe (fr), horde (fr)

Πηγές

• ασκέρι - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• ασκέρι - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• ασκέρι -  Γεωργακάς, Δημήτριος. A Modern Greek-English Dictionary [Ελληνοαγγλικό λεξικό] (μόνο το γράμμα α) - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας