βρέγμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	βρέγμα	τα	βρέγματα
γενική	του	βρέγματος	των	βρεγμάτων
αιτιατική	το	βρέγμα	τα	βρέγματα
κλητική		βρέγμα		βρέγματα
Κατηγορία όπως «κύμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βρέγμα < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική βρέγμα < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *mregʰ- ‎(κρανίο, μυαλό). Δε σχετίζεται με το βρέχω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈvɾeɣ.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : βρέγ‐μα

παλιότερος συλλαβισμός : βρέ‐γμα

Ουσιαστικό

βρέγμα ουδέτερο

• (ανατομία) το μέρος ενός κρανίου πάνω από το μέτωπο, το ψηλότερο σημείο του κρανίου, όταν το κεφάλι βρίσκεται σε ανατομική θέση

Δείτε επίσης

• στεφάνιο

Συγγενικά

• βρεγματικό
• βρεγματικός

Μεταφράσεις

    βρέγμα

αγγλικά : vertex (en)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	βρέγμᾰ	τὰ	βρέγμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	βρέγμᾰτος	τῶν	βρεγμᾰ́των
δοτική	τῷ	βρέγμᾰτῐ	τοῖς	βρέγμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	βρέγμᾰ	τὰ	βρέγμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		βρέγμᾰ		βρέγμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		βρέγμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		βρεγμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κτῆμα' όπως «κτῆμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βρέγμα < πιθανόν,πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *mregʰ- ‎(κρανίο, μυαλό), απ' όπου και η αγγλική brain. Λόγω των τύπων με ⟨χ⟩ (όπως βρέχμα) ο Ιπποκράτης και ο Αριστοτέλης είχαν συνδέσει παρετυμολογικά με το βρέχω

Ουσιαστικό

βρέγμα ουδέτερο

• (ανατομία) βρέγμα

Άλλες μορφές

• βρεγμός
• βρέχμα
• βρεχμός
• βροχμός

Σύνθετα

• ἀπόβρεγμα

Πηγές

• βρέγμα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• βρέγμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.