λήγουσα

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

λήγουσα < αρσενικό λήγ(ων + -ουσα

• το ουσιαστικό < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή λήγουσα ουσιαστικοποιημένο θηλυκό της μετοχής λήγουσα (εννοείται η λέξη συλλαβή)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈli.ɣu.sa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : λή‐γου‐σα

Ουσιαστικό

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	λήγουσα	οι	λήγουσες
γενική	της	λήγουσας	των	ληγουσών
αιτιατική	τη	λήγουσα	τις	λήγουσες
κλητική		λήγουσα		λήγουσες
Κατηγορία όπως «θάλασσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

λήγουσα θηλυκό

• (γραμματική) η τελευταία συλλαβή μιας λέξης

Συγγενικές λέξεις

• παραλήγουσα
• προπαραλήγουσα

Μεταφράσεις

    λήγουσα

γαλλικά : finale (fr) ισπανικά : sílaba final (es)

Κλιτικός τύπος μετοχής

λήγουσα

1. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του λήγοντας
2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του λήγων

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

λήγουσα: αρσενικό λήγ(ων) + -ουσα

• το ελληνιστικό ουσιαστικό < ουσιαστικοποιημένο θηλυκό της μετοχής λήγουσα (αρχαία ελληνική) - εννοείται η λέξη συλλαβή)

Ουσιαστικό

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	λήγουσᾰ	αἱ	λήγουσαι
γενική	τῆς	ληγούσης	τῶν	ληγουσῶν
δοτική	τῇ	ληγούσῃ	ταῖς	ληγούσαις
αιτιατική	τὴν	λήγουσᾰν	τὰς	ληγούσᾱς
κλητική ὦ!		λήγουσᾰ		λήγουσαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ληγούσᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ληγούσαιν
1η κλίση, Κατηγορία 'θάλασσα' όπως «θάλασσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

λήγουσα, -ης θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• (γραμματική) η τελευταία συλλαβή μιας λέξης, η λήγουσα

Συγγενικές λέξεις

• παραλήγουσα
• προπαραλήγουσα

→ και δείτε τη λέξη λήγω

Κλιτικός τύπος μετοχής

λήγουσα

• ονομαστική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του λήγων